ตัวอย่าง   ลูกค้าต้องการซื้อเนื้อไก่ 300 กรัม  ในราคากิโลกรัมละ 70 บาท  ถ้าเป็นเครื่องชั่งดิจิตอล สามารถจะอ่านค่าความละเอียดได้ 5 - 10 กรัม พร้อมกับคำนวณราคาออกมาเป็นบาทและเศษสตางค์ ( 25, 50, 75 สตางค์)  โดยที่ผู้ซื้อไม่สามารถที่จะต่อรองราคาขอส่วนลดปัดเศษได้มากๆ เหมือนเครื่องชั่งสปริงที่อ่านค่าความละเอียดได้ไม่ชัดเจน  เมื่อผู้ขายตัดเนื้อไก่ชิ้นนึงออกมา คงเป็นเรื่องยากที่จะแบ่งออกมาได้ตามความต้องการของผู้ซื้อคือ 300 กรัมพอดี   ซึ่งเศษๆ ที่เกินๆ นี้ มักจะใช้วิธีต่อรองขอเพิ่มนิด ลูกค้าก็ขอลดหน่อย ซึ่งนิดๆ หน่อยๆ ที่ลดให้กันนี้ รวมๆ กันวันๆ หนึ่ง อาจเป็นหลักร้อยบาทหรือพันบาท   ซึ่งจะแตกต่างกับเครื่องชั่งดิจิตอลที่แสดงผลออกมาเป็นหลักกรัม เช่น 315 กรัม กิโลกรัมละ 70 บาท 22.00 บาท ( จริงๆ คือ 22.05 แต่ไม่ถึง 12.5 สตางค์ จะปัดลงเป็น 0 สตางค์)  และผู้ขายไม่จำเป็นที่จะต้องลดให้ผู้ซื้อเหลือ 20 บาท เนื่องจากตัวเลขแสดงราคาอย่างชัดเจน ไม่ต้องต่อรองกันเลยครับ